Blue Mountains

Het is vandaag weer een rokerige dag in Sydney. Dat betekend dat het overal naar rook ruikt en je best wel last kan hebben van je ogen en adem. Blijbaar zijn er weer ergens bosbranden maar we hebben nog niks gehoord dus ik ben benieuwd hoe erg het dit keer is.

Zoals ik de vorige keer al vertelde zijn we de afgelopen 2 weken getroffen door bosbranden. De bosbranden waren in delen van de Blue Moutains. Dit is een bergedeelte ten westen van Sydney. Een groot deel van de Blue Moutains is natuurpark dus het is erg lastig om deze branden te blussen omdat je er gewoon niet bij kan komen. Er zijn heel veel helicopters in de lucht en die dumpen het water over de bosbranden heen.

Nu was ik vorige week ook heel toevallig in de Blue Moutains. Ik was op bezoek bij Jan en Denise. Het is ongeveer 2 uurtjes reizen vanuit de dierentuin richting Richmond en dan per bus en trein. Het openbaar vervoer is heel goed geregeld in Sydney en het is relatief goedkoop. Je kan makkelijk met de trein en de bus komen waar je moet zijn.

De Blue Moutains zijn prachtig. Er is geen ander woord voor. De Blue Moutains zijn lang niet zo hoog als de alpen maar ongeveer zo hoog als de Ardenne. De Blue Moutains heten zo omdat ze een beetje blauw oplichten als je ver weg bent.

Jan en Denise hebben me meegenomen naar de Three Sisters (3 bergen) en we zijn ook gaan hiken. Het wandelen was goed te doen en er waren stukjes dat je een beetje moest klimmen maar het was goed te doen. Mijn hoogtevrees kwam wel spontaan terug in bepaalde plekken maar diep ademhalen en doorzetten. Omdat het uitzicht, als je er eenmaal bent echt prachtig is.

We hebben rook gezien en ook bossen die in brand hebben gestaan. Het is vreemd maar alles is dan zwart. Het is best wel vreemd om dat te zien dan hoor. Je kan je het bijna niet voorstellen dat alles binnen een paar weken weer aan het groeien is.

Natuurlijk spectaculaire foto's gemaakt maar die komen nog op facebook.

Op stage is alles rustig dus daar is niet veel nieuws.

Ik ben nog steeds delen van Sydney aan het ontdekken. Het blijft een hele mooie stad. Je hebt niet het gevoel alsof je in zo een grote stad bent omdat het best wel rustig aanvoelt. Ik ben ook nog niet moe van het uitzicht als je in de dierentuin staat :P. Maar dat hebben jullie vast wel gezien met de foto's die geplaatst worden.

Ik heb de afgelopen week ook veel geholpen bij de nachtdieren. Dit betekend dus schoonmaken en voer klaarmaken. Het is leuk werk maar ik moet alleen nog een uniform krijgen :P Het is al voorgekomen dat ik nog net weg kon springen toen onze blender explodeerde en ik bijna bedekt was in Echnidna voer. Dat is een mix van rauw gehakt en calcium poeder en water. Niet echt het meest plezierige middel om over je heen te krijgen. Ik was gelukkig schoon, de keuken wat minder. Paul (de hoofddierverzorger) kwam kijken wat er aan de hand was en moest wel lachen. Het gebeurd bijna iedereen zei hij, gelukkig.

Het team is nog steeds geweldig. Zo hebben Mica en ik op donderdag een uurtje gezetten aan tafel gezeten met daarop alle namen (30 stuks) van de penseelstaartbuidelmuizen (zeg dat maar eens een paar keer snel achter elkaar) en heen en weer te schuiven om te bedenken welke dieren we waar heen moesten sturen en welke dieren we zouden houden. Ik hoor jullie denken maar dat kan toch veel makkelijker op de computer en zo moeilijk kan dat toch niet zijn, nou er komt nog best wel veel bij kijken. Want sommige dieren zijn te oud om te reizen, sommige dieren worden gebruikt om te fokken en andere dieren zijn weer verwant aan elkaar dus die wil je ook weer weg hebben. Het is lastig en door alle namen uit te printen krijg je een beetje een overzicht. Nick (mijn supervisor) kwam kijken en draaide zich al dierect weer om omdat hij er niks van wilde weten.

Zo gaan de weken snel voorbij. Vandaag halloween feest dus ik ben benieuwd.
Bedankt voor alle berichtjes, ik lees ze met veel plezier dus laat ze maar komen

tot snel