Dubbo

Nou we zijn weer terug in Sydney. Ik heb weer vast gestaan in het verkeer en de heerlijke lucht van benzine en ozone in mogen snuiven na 5 dagen in de Bush te zijn geweest. Ik heb misschien al verteld dat in Dubbo de andere dierentuin ligt van Taronga: Taronga Western Plains Zoo. Dubbo ligt ongeveer 600 km buiten Sydney en is een mooie grote dierentuin met veel hoefdieren en savanne dieren. Maar ik zal even bij het begin beginnen.

Een paar weken geleden hadden we het idee om naar Dubbo te gaan voor een weekend. Maar omdat we geen datum konden vinden of niet iedereen kon was het een idee van het komt wel een keer. Je kan namelijk naar Dubbo vliegen vanuit Sydney maar je hebt een auto nodig om daar rond te kunnen rijden. Alles ligt wat verder uit elkaar en het is niet lopend te doen. Fietsen is ook niet echt aan te raden vanwege de hitte. Dubbo is het Aboriginal woord voor rood zand. Nu heb ik geen rood zand gezien maar alleen maar veel zand. De omgeving rond Dubbo is heel droog omdat ze al maanden geen regen meer hebben gehad. Maar goed ik ga ff terug naar mijn verhaal.

Nu heeft Bex, die werkt in de education department, gezien dat er een studiereis zou zijn van de Youth At The Zoo group. Dit is voor tieners tot 18 jaar die geintereseerd zijn in werken in de dierentuin. Ze kunnen helpen bij de dierverzorgers of workshops meedoen en meedoen aan reisjes. Hier doen ongeveer 400 tieners aan mee. Nu hadden ze voor deze reis nog begeleiders nodig. Dit betekende dat je de studenten moest supervisen en alles voor je betaald werd. Geen probeem, toch?

Ik ben zaterdag na een thanksgiviing diner in de Blue Mountains samen met Bex en Craig op pad gegaan richting Dubbo. De wegen in Australie zijn niet van die grote snelwegen zoals bij ons maar op de meeste stukken mag je wel rond de 100 km rijden. De eerste nacht zijn we blijven slapen in Bathhurst en op zondag doorgereden naar Dubbo. We moesten om 16 uur aanwezig zijn bij het kamp en dus zijn we eerst wat tijd gaan doden in de dierentuinen. We hebben fietsen gehuurd en heerlijk fietsen de dierentuin verkend. Die zondag verbleven we in een education center ongeveer 25 minuten buiten Dubbo. Wij waren er al om 16 uur, maar geen bus. Om 18 uur nog steeds geen bus. Nou om half 7 waren ze er dan. 16 Jongern waarvan 5 jongens en de rest meisjes. Snel eten gemaakt en iedereen naar zijn bed gewezen en toen maar gaan slapen.

De maandag begon goed met een 3 uur durende hike (lees klim) naar Turtle Rock. Het was maar 500 meter hoog maar goed ik voelde al een beetje een berggeitje. Onderweg zijn we nog een dode kangeroo en 2 geiten tegen gekomen. De kinderen vonden het niet interessant vanwege de geur die ervan af kwam maar wij dan weer wel. In de middag zijn we een low rope parkours gaan lopen. Dit waren touwen die ongeveer 1 meter boven de grond hingen en waar je dan overheen moest lopen. De kinderen hebben zich vermaakt en wij ook ondanks het vallen. Daarna zijn we gaan abseilen. Ondanks mijn hoogtevrees was het goed te doen. Hierna waren de begeleiders bek af maar we moesten nog alles inpakken en door naar Western Plains Zoo.

Ze hebben daar een kampeerplek waar je midden in de dierentuin kunt kamperen. Echt helemaal te gek. Ik had een tent voor mezelf en we mochten aan het water slapen. Na een heerlijke BBQ werden we voorgesteld aan de DUBBO YATZ groep en hebben we een wandeling gemaakt met zaklampen door de Australian walkabout. We zijn koalas en wallibis gaan spotten en hebben ook nog een heel gesprek over Dingo's gevoerd.

De volgende ochtend (lees 6.15) was het ontbijt. Het was heerlijk wakker worden met het gebrul van de leeuwen in je oor en de krekels die zich ook nog even goed lieten horen. Hierna hadden we een behind the scene tour van de neushoorns (die niet naar ons toe wilde komen), de tijgers (die meer geintereseerd waren in slapen dan ons), de otters (die binnen bleven), de gibbons en de siamung. Die laatste was een apensoort en ze gaven een heel concert. Als ze zich bedreigd voelen (en er was nog een andere groep dan ons die er eerder was) dan beginnen de vrouwtjes met een distress call die de mannetjes ook nadoen. Echt prachtig om te horen.

Hierna hebben we een tour gehad van de labratoriums en daarna mochten we de dierentuin weer in. Voor de kinderen betekende dit heerlijk fietsen, voor ons eerst koffie en een buggie om te kijken of de kinderen niet verdwaald waren of per ongeluk in een van de dierenverblijven stonden. Alle kinderen waren veilig dus dat was allemaal prima. Daarna zijn we gaan kayakken. Ik stond aan de kant en heb alle kayaks weer aan land getrokken. Een begeleider werd door de kinderen omgegooit met zijn kayak maar ach, dat was het enige slachtoffer. Hierna waren de kinderen toch wel echt moe (en wij ook) dus nog even snel gegeten, een spelletje gespeeld in het donker waarbij je iedereen met een zaklamp moest vinden en daarna naar bed. De kinderen hadden nu weer genoeg energy en naar wat heen en weer gemopper waren ze toch stil.

Voordat we zijn terug gereden naar Sydney waren we nog naar Dundullimum homestead gegaan. Het was de moeite waard om te zien en een heerlijke rondleiding gekregen van de eigenaars

Gisteren zijn we in een keer terug gereden naar Sydney en nu zit ik alweer achter mijn bureau klaar om aan het werk te gaan. De volgende reis staat alweer op de planning en dit keer wordt het Melbourne denk ik. Tot de volgende keer